می‌توان آیا به دل دستور داد؟

کاری ندارم کجايی چه ميکنیبی عشق سر مکن که دلت پير ميشودآقای قیصر امین پورای که مرا خوانده ای راه نشانم بدهسلام-این وبلاگ شخصی محمد مظفری نیا هست-همین حالا که این وبلاگ رو ساختم هدف خاصی رو براش درنظر نگرفتم گفتم از یه جا شروع کنم تا ببینیم چی میشه-خب دیگه احتمال میدم وبلاگ شخصی منم مثل بعضی از وبلاگ های شخصی افراد دیگه هیچوقت هدف خاصی رو دانبال نکنه و کسی که ازش دیدن میکنه شاهد انواع پست ها در زمینه های مختلف باشه-هرچی باشه شخصیه و ادم بر اساس علایق و روحیات خودش پست میذاره و از این بابت من احسا می‌توان آیا به دل دستور داد؟...

درآمد از در، خندان لب و گشاده جبین،

کـنـار من بنشست و غـبـار غم بنشاند

فشرد حافظ محبوب را به سینه خویش

دلم به سینه فرو ریخت!

‌«تا چه خواهد خواند!»

به ناز، چشم فرو بست و صفحه‌ای بگشود،

ز فرط شادی کوبید پای و دست فشاند!

مرا فشرد در آغوش و خنده‌ای زد و گفت:

«رسید مژده، که ایام غم نخواهد ماند!»

هزار بوسه زدم بر ترانه استاد

هزار بار بر آن روح پاک، رحمت باد!

می‌توان آیا به دل دستور داد؟...

تا تو با منی زمانه با من است بخت و کام جاودانه با من است تو بهار دلکشی و من چو باغ شور و شوق صد جوانه با من است یاد دلنشینت ای امید جان هر کجا روم روانه با من است ناز نوشخند صبح اگر تو راست شور گریه شبانه با من است برگ عیش و جام  و چنگ اگر چه نیست رقص و مستی و ترانه با من است گفتمش مراد من ؟ به خنده گفت لابه از تو و بهانه با من است گفتمش : من آن سمند سرکشم خنده زد که : تازیانه با من است هر کسش گرفته دامن نیاز ناز چشمش این میانه با من است خواب نازت ای پری   ز   سر پرید   شب خوشت که شب فسانه با من می‌توان آیا به دل دستور داد؟...

تو کیستی شریک غم اهل عالمی در خاک طوس کعبۀ اولاد آدمی هر کس که بیکس است توئی یا رو همدمش هر کس غریب شد تو بر او یار و همدمی با آنکه چار صحن تو از میهمان پُر است مهمان نوازتر ز کریمان عالمی نومید از درت نروم یا رضا که تو در عین ناامیدی امید مجسّمی آن رازها که از همه پوشیده داشتم تنها در این حرم به تو گفتم تو محرمی تو حجّ دائم فقرائی، تو کعبه ای تو مروه، تو صفا، تو مقامی، تو زمزمی من کیستم ز معصیت از خار، خارتر تو کیستی عزیز رسول مکرّمی بازم بخوان به پیش که من ذرّه ام تو مهر وصلم نما به خویش که م می‌توان آیا به دل دستور داد؟...

کاری ندارم کجايی چه ميکنیبی عشق سر مکن که دلت پير ميشودآقای قیصر امین پورای که مرا خوانده ای راه نشانم بدهسلام-این وبلاگ شخصی محمد مظفری نیا هست-همین حالا که این وبلاگ رو ساختم هدف خاصی رو براش درنظر نگرفتم گفتم از یه جا شروع کنم تا ببینیم چی میشه-خب دیگه احتمال میدم وبلاگ شخصی منم مثل بعضی از وبلاگ های شخصی افراد دیگه هیچوقت هدف خاصی رو دانبال نکنه و کسی که ازش دیدن میکنه شاهد انواع پست ها در زمینه های مختلف باشه-هرچی باشه شخصیه و ادم بر اساس علایق و روحیات خودش پست میذاره و از این بابت من احسا می‌توان آیا به دل دستور داد؟...